Αρχή της ινδίκτου: η εκκλησιαστική πρωτοχρονιά

Η 1η Σεπτεμβρίου έχει ορισθεί ως «Αρχή της Ινδίκτου», δηλαδή αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους.

Η ινδικτιών (ή ίνδικτος) προέρχεται από τη λατινική λέξη «indictio» η οποία σημαίνει «ορισμός» (επαγγελία, κήρυξη, διάγγελμα, διάταγμα) και συνδέθηκε αρχικά με το φορολογικό σύστημα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εκδιδόταν από τους αυτοκράτορες της Ρώμης με σκοπό να καθορισθεί το ύψος του φόρου επί της γεωργικής παραγωγής που θα πλήρωναν οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας για τη συντήρηση του στρατού. Συνεκδοχικά, πήρε τη σημασία οικονομικής χρονιάς και αφού οι φόροι ρυθμίζονταν με βάση μια περίοδο περισσοτέρων ετών, ινδικτιών ονομάστηκε το σύνολο αυτών των ετών. Έτσι ινδικτιών κατέληξε να σημαίνει ένα θεσμοθετημένο κύκλο 15 ετών, συνεχώς επαναλαμβανόμενο (όπως η εβδομάδα ή ο μήνας), που χρησιμοποιήθηκε για τη χρονολόγηση πράξεων και γεγονότων, που τελικά παγιώθηκε ως το δημοφιλέστερο σύστημα χρονολόγησης.

Advertisements

Σμύρνη 1922: Η μαρτυρική θυσία του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου

Το απόγευμα της 27 Αυγούστου του 1922, ενώ ο Τουρκικός Στρατός ελέγχει πλέον πλήρως τη Σμύρνη, ένας Ιταλός καθολικός ιερέας ενημέρωσε τους Γάλλους σχετικά με τον θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχε ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος. Πολύ σύντομα μια γαλλική περίπολος, αποτελούμενη από 20 ναύτες, κατέφθασε στη Μητρόπολη, την Αγία Φωτεινή, με σκοπό να φυγαδεύσει τον Χρυσόστομο. Οι Γάλλοι ζήτησαν από τον Μητροπολίτη να τους ακολουθήσει, είτε στο προξενίο τους, είτε στην καθολική εκκλησία της Sacre Coeur (Καρδιά του Ιησού).

Εκείνος όμως αρνήθηκε τονίζοντάς τους ότι το καθήκον του υπαγόρευε να παραμείνει με το ποίμνιό του, «ως καλός ποιμένας», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε.  

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Πατέρας του Γένους των Ελλήνων

Αποτελεί μεγάλο δώρο του Θεού για το Ελληνικό Έθνος ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο μόνος ισαπόστολος και εθναπόστολος, εθνομάρτυρας και οσιομάρτυρας, θαυματουργός και προφήτης, μέγας διδάσκαλος και φωτιστής του υπόδουλου Γένους.

Ο Πατροκοσμάς συγκέντρωνε το σύνολο σχεδόν των μεγάλων του Θεού χαρισμάτων. Παρόλα αυτά ήταν πάντοτε ταπεινός, ταπεινότερος όλων, για τον λόγο αυτό και ο μεγαλύτερος των μεγαλυτέρων. 

Κοίμηση της Θεοτόκου – το Πάσχα του καλοκαιριού

Στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου περιλαμβάνει κατά πρώτο λόγο τον θάνατο και την ταφή της Παναγίας και κατά δεύτερο την ανάσταση και τη μετάστασή της στους ουρανούς.

Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, όταν ήλθε η στιγμή η Παναγία να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν. Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς και έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.

Αγία Κυριακή η Μεγαλομάρτυς

Οι Μάρτυρες κατέχουν τη σημαντικότερη θέση στην Εκκλησία μας, διότι Αυτή είναι θεμελιωμένη στη μαρτυρία, στα βασανιστήρια, στο αίμα και στην ίδια τη ζωή εκείνων. Οι Μάρτυρες γυναίκες υπήρξαν το ίδιο ηρωικές με τους άνδρες, και σε πολλές περιπτώσεις τους ξεπερνούσαν σε θάρρος, ηρωισμό και παρρησία, μπροστά στους δημίους βασανιστές τους! Μια από αυτές είναι και η μεγαλομάρτυς Κυριακή, ένα εύοσμο άνθος πίστεως, ευσέβειας, αγνότητας, ηρωισμού και καρτερίας της αρχαίας Εκκλησίας.

Μάρκος, ο απόστολος και ευαγγελιστής

Ο απόστολος και ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανηψιός του αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Υπήρξε ο συγγραφέας του δεύτερου συνοπτικού Ευαγγελίου, μαθητής και συνεργάτης των αποστόλων Πέτρου, Παύλου και Βαρνάβα. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 25 Απριλίου.  Εάν όμως το Πάσχα “πέσει” μετά τις 25 Απριλίου, τότε εορτάζεται την Τρίτη της Δικαινησίμου. Θεωρείται επίσης άγιος από την Καθολική, τη Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

Κυριακή των Μυροφόρων και Άγιοι εκ Θεσσαλονίκης

«Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» (Λουκά  23: 55- 56)

Η τρίτη Κυριακή του Πάσχα είναι αφιερωμένη στα πρόσωπα τα όποια συνέργησαν στην ταφή και διάδοση του μηνύματος της Αναστάσεως (επιτελούμε «σύναξη» αυτών): στις Μυροφόρες, πού ήταν ευεργετημένες γυναίκες από τον Χριστό και γι’ αυτό ακολουθούσαν και υπηρετούσαν Αυτόν και τούς Αποστόλους. Επίσης στούς κρυφούς Μαθη­τές του Σωτήρος: τον ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ και τον νομομαθή Φαρισαίο Νι­κόδημο, οι όποιοι τόλμησαν και ζήτησαν από τον Πιλάτο άδεια, για να πάρουν το Σώμα του Ιησού από τον Σταυρό.