Αθανάσιος Διάκος (και ο μαρτυρικός του θάνατος)

Από τους πρωτεργάτες του εθνικού ξεσηκωμού στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και ήρωας της μάχης της Αλαμάνας.

O Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε το 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα της Φωκίδας (σημερινός Αθανάσιος Διάκος) και κατ’ άλλους στη γειτονική Αρτοτίνα, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός.

Η μάχη των Φαρσάλων (23 Απριλίου 1897)

Η μάχη των Φαρσάλων υπήρξε μια από τις συγκρούσεις του «Ατυχούς» Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897, που κατέληξε σε ήττα και σύμπτυξη του Ελληνικού Στρατού. Κατά την εν λόγω σύγκρουση, η οποία τελικά αποτέλεσε περισσότερο αγώνα μεταξύ των εμπροσθοφυλακών των δυο αντίπαλων, παρόλο που δεν υπήρξε καθολική εμπλοκή, οι ελληνικές δυνάμεις δεν στάθηκαν αντάξιες των περιστάσεων και εκτέθηκαν άλλη μια φορά. Τα τουρκικά στρατεύματα αν και είχαν αριθμητική υπεροχή, εξαιτίας τακτικών σφαλμάτων αλλά κυρίως λόγω της διστακτικότητας της ηγεσίας τους, τελικά δεν καταδίωξαν τον Ελληνικό Στρατό και έτσι δεν κατόρθωσαν να τον καταβάλουν.    

Η Ελλάδα στον «γύψο»

Η λέξη Χούντα έχει μεν ισπανική προέλευση (σημαίνει σύνδεσμος ή γενικότερα διοίκηση) αλλά ο όρος επικράτησε ιστορικά να σημαίνει ομάδες αξιωματικών που συνωμοτούσαν για να καταλάβουν την εξουσία με ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Τέτοια πραξικοπήματα γίνονταν στην Λατινική Αμερική, αλλά στην Ελλάδα παρόλο που υπάρχει ιστορικό πολλών πραξικοπημάτων ο όρος αναφέρεται κυρίως στην επταετή περίοδο δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών 1967-1974. Σήμερα συμπληρώνονται 48 χρόνια από το πραξικόπημα που συνέβη την 21 Απριλίου.

Γεώργιος Παπαδόπουλος (1919 – 1999)

Στρατιωτικός και ιθύνων νους του πραξικοπήματος της 21 Απριλίου 1967, που οδήγησε στην επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας (21 Απριλίου 1967- 23 Ιουλίου 1974) στην Ελλάδα. Φανατικός αντικομμουνιστής και γνήσιο τέκνο μιας εποχής που ορίζεται από τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα και τον Ψυχρό Πόλεμο στη διεθνή σκηνή.

Γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Αχαΐας στις 5 Μαΐου 1919 και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του δάσκαλου Χρήστου Παπαδόπουλου και της γυναίκας του Χρυσούλας. Μετά την περάτωση των εγκύκλιων σπουδών του, εισήλθε το 1937 στη Σχολή Ευελπίδων, με συμμαθητές τον Νικόλαο Μακαρέζο και τον Ιωάννη Λαδά. Ολοκλήρωσε εσπευσμένα την τριετή φοίτησή του, λόγω της κήρυξης του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 και ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού.  

Βελεστίνο Απρίλιος 1897: Η μόνη αξιοπρεπής μάχη της Ελληνικής Στρατιάς Θεσσαλίας

Κατά τη διάρκεια της ελληνοτουρκικής σύρραξης του 1897 (5 Απριλίου), του λεγόμενου «Ατυχούς Πολέμου» ή αλλιώς «Πολέμου των Τριάντα Ημερών», ελάχιστες υπήρξαν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η αντίσταση που προέβαλαν τα ελληνικά στρατεύματα έναντι των αντιπάλων τους ήταν συγκροτημένη, αξιοπρεπής και κατ’ ελάχιστο όχι ντροπιαστική. Σε αυτές συγκαταλέγονται οι μάχες που διεξήχθησαν στην περιοχή του Βελεστίνου από την 3η Ταξιαρχία Πεζικού, υπό τη διοίκηση του συνταγματάρχη πυροβολικού Κωνσταντίνου Σμολένσκη.                                                     

Στρατηγός Τσολάκογλου: εμφανώς δωσίλογος ή κρυφίως σωτήρας του στρατεύματος;

Τις ημέρες αυτές η ιστορική μνήμη πραγματοποιεί αναδρομή στα γεγονότα του Απριλίου του 1941 και στην κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς. Πρωταγωνιστικό πρόσωπο της περιόδου εκείνης, και για αρκετό χρονικό διάστημα  μετά, υπήρξε αναμφίβολα ο αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου, που υπέγραψε τη συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς. Χαρακτηρίσθηκε δωσίλογος διότι συγκρότησε κατοχική κυβέρνηση και με νομοθέτημα χάρισε ολόκληρη την Ελλάδα, ενιαία με τα καθορισμένα σύνορά της, στους Γερμανούς. Υποστηρικτές του  ισχυρίζονται, ίσως όχι αβάσιμα, ότι με τις αποφάσεις του έσωσε όλο το εναπομείναν ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, αφήνοντας παρακαταθήκη τη δυνατότητα μελλοντικής αντίστασης κατά των κατακτητών.

Από τότε πέρασαν 75 χρόνια. Η ρετσινιά του δωσίλογου στο όνομα Τσολάκογλου υπάρχει ακόμα. Η αναζήτηση της πραγματικής αλήθειας είναι έργο ιστορικών, με ελευθερία έρευνας, χωρίς καθοδήγηση και ανιδιοτελή κίνητρα. Με την παρούσα ανάρτηση το μόνο που επιδιώκουμε είναι να παρέξουμε βασικές πληροφορίες για το πρόσωπο και τα γεγονότα και όχι αναλύσεις και ερμηνείες.         

Η άγνωστη μάχη πριν την έξοδο του Μεσολογγίου

Η επική μάχη της Κλείσοβας, της ιστορικής μικρονησίδας στη  λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, στις 25 Μαρτίου 1826, υπήρξε η ύστατη εκτυφλωτική αναλαμπή, αλλά και η κορυφαία ηρωική πράξη των «Ελεύθερων Πολιορκημένων», κατά τη διάρκεια της τρίτης πολιορκίας της πόλης, λίγο πριν τη μεγαλειώδη και ανεπανάληπτη Έξοδο της 10 Απριλίου 1826. Η πρωτοφανών διαστάσεων επονείδιστη και πολυαίμακτη ήττα, που υπέστησαν τότε οι πολυάριθμες ορδές των Τουρκοαιγυπτίων του σκληροτράχηλου Κιουταχή και του αγέρωχου Ιμπραήμ από μια δράκα ηρώων, δεν έχει προηγούμενο, ακόμη και στην Ιστορία των Εθνών. Δυστυχώς, από τότε το συνταρακτικό αυτό γεγονός, δεν έτυχε της ανάλογης αναγνώρισης και προβολής και έχει περάσει στα «ψιλά γράμματα» της Ιστορίας.