Μεταλλική Ταυτότητα Αναγνώρισης

Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, η αδυναμία του στρατού να αναγνωρίσει τους νεκρούς, δημιούργησε την ανάγκη για μια μέθοδο αναγνώρισης των νεκρών στρατιωτών. Σύμφωνα με το αμερικανικό Ίδρυμα «U.S. Army Quartermaster Foundation», πριν από τη μάχη του Mind Run στη βόρεια Βιρτζίνια το  1863, τα στρατεύματα του στρατηγού George Meade, έγραψαν τα ονόματά και τις ονομασίες των μονάδων τους, σε χάρτινες ετικέτες (tags) και τις καρφίτσωσαν στα ρούχα τους. Ταυτόχρονα, άλλοι στρατιώτες δημιούργησαν ετικέτες αναγνώρισης από κομμάτια ξύλου, τρυπώντας το ένα άκρο τους, έτσι ώστε να μπορούν να φορεθούν με ένα κορδόνι γύρω από το λαιμό τους.

Advertisements

Αρχαίες Σπαρτιάτισσες: «οι μόνες γυναίκες που γεννούσαν πραγματικούς άνδρες»

Καθήκον της γυναίκας στην Αρχαία Σπάρτη, όπως προσδιοριζόταν από τους νόμους της πολιτείας, ήταν η γέννηση και ανατροφή υγιών τέκνων. Για τον λόγο αυτόν αποκλειόταν από το στρατιωτικό λειτούργημα. Ωστόσο, ο γυναικείος πληθυσμός της Σπάρτης απολάμβανε μεγάλα προνόμια, πράγμα που προκαλεί εντύπωση, εάν συγκρίνουμε τη θέση της γυναίκας στη Σπάρτη με αυτήν στην Αθήνα και στις άλλες ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας. Η γυναικεία ελευθερία σε καμία άλλη πόλη του αρχαίου Ελληνικού Κόσμου δεν εκδηλώθηκε τόσο έμπρακτα, όσο στη Λακωνική Πολιτεία.

Πυρρίχιος χορός γυναικών στην Αρχαία Ελλάδα

Σκοπός της έρευνας αυτής είναι η προσέγγιση και η κατανόηση ενός αρχαίου ελληνικού χορού, του πυρρίχιου, ο οποίος κατατάσσεται στους μιμητικούς χορούς και ανήκε και στον κόσμο των γυναικών, και όχι μόνο των ανδρών. Αφετηρία μας είναι μια σειρά απεικονίσεων σε αγγεία.

Θεσσαλονίκη, τότε και τώρα (φωτογραφίες)

Ιδρύθηκε από τον Μακεδόνα στρατηγό Κάσσανδρο, αφού προς τούτο συνενώθηκαν 26 πολίχνες, που βρίσκονταν γύρω από τον Θερμαϊκό κόλπο. Της δόθηκε το όνομα της ετεροθαλούς αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έκτοτε «βαδίζει» στην Ιστορία, άλλοτε ακμάζουσα και άλλοτε όχι, ακολουθώντας τη μοίρα που της επιφύλαξε η στρατηγική της θέση.

Ακολουθεί ένα λεύκωμα παλαιότερων και επίκαιρων φωτογραφιών της πόλης.

Η Στάση του «Νίκα» και η σφαγή των 30.000 στασιαστών (Κωνσταντινούπολη, 532 μ.Χ.)

Με αυτή την ονομασία έμεινε στην Ιστορία, η λαϊκή εξέγερση (=στάση) που συνέβη στην Κωνσταντινούπολη το 532 μ.Χ, την εποχή του Ιουστινιανού, διήρκησε οκτώ ημέρες και πνίγηκε στο αίμα με διαταγή του αυτοκράτορα. Ήταν η πιο βίαιη ταραχή στην Ιστορία της Πόλης, η μεγαλύτερη εσωτερική κρίση του Βυζαντίου, που ανέδειξε τις πολύπλοκες κοινωνικές και θρησκευτικές αντιφάσεις της τότε βυζαντινής κοινωνίας. Η μισή σχεδόν πόλη κάικε ή καταστράφηκε και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν. 

Οι τετράποδοι καμικάζι του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου

Μια απόδοση του ονόματός τους στα ελληνικά θα μπορούσε να είναι σκυλιά-καμικάζι ή σκυλιά-νάρκες, ή αντιαρματικά σκυλιά. Στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία χρησιμοποιούνται οι όροι hundminen, exploding dogs ή anti-tank dogs. Όπως όμως και να είναι η ονομασία τους, αποτελέσαν ακόμη μια διεστραμμένη και εγωκεντρική ανθρώπινη «επινόηση», που χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο. Τελικά η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε, ωστόσο χιλιάδες σκυλιά σταλθήκαν σαν ζωντανές νάρκες στα πεδία των μαχών και έχασαν τη ζωή τους, υπακούοντας στο αρχέγονο ένστικτό τους, που τα θέλει να είναι οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου!

Η Εκστρατεία στη Μεσημβρινή Ρωσία

Με την ονομασία Εκστρατεία της Κριμαίας, ή Εκστρατεία της Ουκρανίας, ή Εκστρατεία στη Μεσημβρινή Ρωσία, χαρακτηρίζεται η – με εντολή του Ελευθέριου Βενιζέλου – ελληνική συμμετοχή στην εκστρατεία που επιχείρησε η Γαλλία (ως κύριο μέλος της Αντάντ*), κατά των Μπολσεβίκων στην Κριμαία και γενικότερα στην περιοχή της Ουκρανίας, το 1918-1919.

Η επιχείρηση όχι μόνο σημείωσε παταγώδη αποτυχία, γεγονός που διαφαινόταν άλλωστε από την αρχή, αλλά υπήρξε και πολύ καταστροφική για τον ελληνογενή πληθυσμό της περιοχής, από τα αντίποινα που ακολούθησαν στη συνέχεια εις βάρος του (δολοφονίες, καταστροφές, διωγμοί, εκτοπίσεις, κ.ά.)